Woensdagavond 16.30u, gedaan met werken…
Zonnig weer en een lang feestweekend voor de boeg. Maar vooral, 3 dagen vissen in’t verschiet !
Wat kan een mens zich nog meer wensen ?
In allerijl naar huis, materiaal en kledij inladen en koers richting Stabroek (Hielkema). Pieren gaan halen om op donderdag te kunnen trainen… Alvast een dikke merci aan de Rik, om op zijn sluitingsdag toch maar mooi voor onze pieren te zorgen !!!
Vandaaruit via de expressweg naar zee… Het is warm, het is druk en de klok tikt onverwijld verder.
De muziek loeihard en koers richting hotel Floreal. Alwaar Werner en Eddy (en hun lieftallige dames) mij staan op te wachten. Zij zijn reeds ’s morgens vertrokken en hebben er een dagje uit van gemaakt…
Eindelijk, na een uurtje of twee file, aangekomen aan de kust. Quasi gesmolten…
Vlug inchecken, nog vlugger iets gaan eten (even verbroederen met onze collega’s uit Duitsland en Luxemburg) en dan wagen uitladen en koffer uitpakken. Morgen volgt er immers al een trainingsdag. En op tijd naar bed !!!
***
Donderdagmorgen, no stress !!! Rustig gaan ontbijten, even bij den John (Kingfisher) binnen en doorsteken naar de haven. Materiaal aan boord van de Blue one. En op ditzelfde ogenblik vervoegen Erik en Stefan onze ploeg. Team compleet en we kunnen er tegenaan…
Ook onze “captain”, Jean Geerts is van de partij ! En dat hebben we geweten… telkenmale wij dachten dat de boot in brand stond, was het de Jean die een nieuwe sigaar aan stak.
In de voormiddag getraind onder de kust… Wat een miserie zeg… Hoop en al een tiental visjes aan boord. En dat terwijl we berichten krijgen dat ze op de Scheur scharren “meppen” met de 3 stuks tegelijk… Maar we volharden !!! We nemen geen risico… Het moest zo maar eens plots wat harder gaan waaien…
Na de middag dan ook verkast naar de Scheur 6. Hier was’t direct bingo. Scharren met de 3 tegelijk. En het hield niet op. Hier hebben we op een tijdspanne van 2 x anderhalfuur dik 350 scharren bij elkaar gesprokkeld J. Leuke training, en ja hoor we hebben zelfs enkele tips achterhaald. Tips die we de dagen nadien best konden gebruiken…
De bedrijvigheid aan boord was enorm !!! Overal lagen er test-onderlijnen, “kiekepoten”, spreaders, lood in alle vormen enz… Je kon de begeerte om te winnen letterlijk opsnuiven aan boord. En dat rook echt wel anders dan de Jean zijn sigaren…
Rond 16u terug in de haven. Even verbroederd met de collega’s van Tubertini om alzo ons vocht opnieuw op peil te brengen J.
Nadien even een pintje in het hotel, waarbij we onze tactiek van de dag nadien verder vorm gaven. We hadden een plan, en dat was belangrijk. We wilden immers niet achter de feiten aanlopen !!!
Na het avondmaal, nog even de laatste lijntjes verbeteren en alles mooi in de wagens laden. Tegen halftien nog een drankje in de bar, want tegen die tijd was de “captainsmeeting” afgelopen en konden we ons vergewissen van de trekking der boten. Hierbij ging onze aandacht vooral naar onze Nederlandse vrienden en de boten waarop we dienden te vissen…
Tevens werd ook beslist om de 4 periodes van 75 minuten te verlengen, zodoende de wedstrijd tot 16u zou duren. Waarvoor dank aan Theo !
***
Vrijdagmorgen, vandaag moet het gebeuren, direct de koe bij de horens vatten en van start gaan met een overwinning. Dat was het plan !!!
Vol overgave en vol goeie moed vertrokken naar de pontons… Alwaar we even hebben moeten doordrukken om toch naar Scheur 6 te varen. De berichten van “tante Kaat” waren zogenaamd slecht voor de namiddag… Maar om 8 uur ’s morgens was er geen rimpel op het water… Met de hulp van Jan (Grappa), en vooral Theo, uiteindelijk toch koers gezet richting Scheur 6.
Het beloofde een snelle visserij te worden, en dat was het ook… Met een groot aantal ondermaatse scharren en wijtingen, moest er stevig de pees worden opgelegd om vooral toch ook een flink aantal maatse vissen te landen. Hierbij komende dat de aasvoorziening beperkt was, kwam het er vooral op aan om gewiekst met de 3 pakken tappen en de halve kilo leeglopers om te gaan.
Gedurende alle 4 de periodes werd er stevig vis gevangen. Naarmate de stroom een beetje terugliep in periode 2 en 3, waren de kleine wijtinkjes meer aanwezig, dan wanneer de stroom volop liep in de periodes 1 en 4. Op mijn boot werd er vooral strijd gevoerd tussen mij en Corné. Pas na 2 manches kon ik het gat slaan en Corné op een veilige afstand fietsen. Klaus Blieb en Jean-Pierre Hanssen klampten aan, en voerden onderling strijd voor de 3e plaats. Maar ook zij hadden toch een mooie dag met een veertigtal maatvissen. Corné ving er méér dan vijftig en ikzelf kon mijn teller opdrijven tot 87 stuks, nadat de Jean er nog een zestal heeft laten zwemmen J.
Eénmaal terug in de haven bleek dat mijn resultaat volstond voor dagwinst. Een pak van mijn hart…
Ook Werner kwam als overtuigende winnaar aan de kant. En vooral de prestatie van onzen Erik Knuyt werd volop geprezen. Hij wist na een moeilijke eerste periode, waar hij maar liefst 25 vissen achter stond, toch nog het vaandel naar zich toe te trekken en zijn boot te winnen van ex-wereldkampioen Eric Goossens. Als dat geen prachtprestatie is !!!
Hij verwezenlijkte dit op de Joanel, alwaar Eric zijn wereldtitel mee binnenhaalde in Blankenberge.
Zelfs good old Jackie kwam na afloop vertellen dat hij zéér onder de indruk was van de sterke return van Erik J. Dat kan tellen als compliment hé…
Stefan wist op zijn boot een tweede plaats te veroveren, wat eigenlijk “onder” mijn verwachting was, aangezien hij de dag voordien eigenlijk best had gescoord tijdens de trainingssessie. Maar zo zie je maar dat elke wedstrijd moet gevist worden. Zijn tweede bootplaats was wel doorslaggevend voor de teamwinst van dag 1. Eddy had op dag 1 een zware loting en kon vandaag zijn stempel niet drukken. Met Frank Van Schilt, Batti Miccucci en Jens Illmayer trof Eddy 3 van de betere buitenlanders op 1 dag. Werk aan de winkel dus…
Eddy wist een derde bootplaats te bemachtigen, na Frank en Batti.
Resultaat van dag 1, België won met 5 punten voorsprong op Nederland. Luxemburg legde beslag op plaats 3 en Duitsland sloot het rijtje…
Mission completed !!!
***
Zaterdagmorgen, zelfde patroon…
Er was minder wind en geen golven, dus opnieuw Scheur 6 als uitvalsbasis.
De eerste manche verliep als de dag voordien. Het was op mijn boot René de Back die als een speer vertrok en opmerkelijk grote tot zéér grote scharren aan boord wist te brengen. In aantal kon ik volgen, maar in gewicht kwam ik duidelijk te kort. Maar wat doe je eraan…
In de tweede periode namen de aanbeten serieus af en werden er vnl ondermaatse wijtingen gevangen. Batti wist in 15 minuten zeker 10 maatse scharren te vangen, maar viel dan helemaal dood… Gedurende de 2 volgende periodes ving hij bijna niets meer. Ook René zijn konijnepoot was uitgewerkt… Ikzelf wist met regelmaat een maatse schar te klissen, tot ik midden van de derde periode mijn gouden 5 minuutjes wist te beleven. Zo ving ik in twee trekken eerst een triplet van 2 maatse scharren en een mega bot, gevolgd door een doublet van 2 ferm uit de kluiten gewassen scharren. Hier lag de winst ! Je zag de anderen kraken…
In periode vier liep de stroom zo hard, dat het verdomd moeilijk was om nog een vis achter de schubben te komen. De spreader met een lood van 400gr bracht soelaas en op die wijze kon ik mijn aantal nog laten oplopen tot 52 stuks. De anderen maakten het spannend voor de 2e plek, met respectievelijk 30,31 en 32 stuks. Batti won het pleit voor Martin en René.
De terugvaart was een hel !!! De wind nam met de minuut toe en er werden pieken van 5 tot 6 Bft gemeten. Leo deed zijn uiterste best om zich zo goed mogelijk door de golven te loodsen, maar deze waren inmiddels toegenomen tot méér dan een meter.
Eénmaal in de haven was het voor mij zenuwslopend, maar wel vol vertrouwen afwachten wat de anderen hadden gedaan. En tevens, zou mijn tweede bootwinst volstaan voor de zege ?
Bij aankomst van de andere boten bleek dat Werner ook voor de tweede keer op rij zijn boot had gewonnen. Eric Goossens moest voor de tweede dag op rij de duimen leggen…
Verder bleek ook dat Frank van Schilt en Pim Troost beiden hun boot opnieuw wonnen. Dus was het wachten tot de laatste boot de haven binnen voer om te weten welke natie met de dagwinst aan de haal zou gaan… En ja hoor, ruim drie kwart uur later dan de anderen kwam de Ronnick binnengevaren en daar was het Erik Knuyt die voor de beslissing zorgde. Hij bevestigde de tweede dagwinst voor België.
Eigenlijk wel straf dat dag twee een gelijkaardige uitslag vertoonde dan de dag voordien. Zo waren het ook vandaag de vijf zelfde bootwinnaars dan op dag 1. Verder was ook de uitslag der naties evenredig aan die van dag 1. België won voor Nederland, Luxemburg legde beslag op plaats 3 en Duitsland sloot de rangen. Het spreekt dan ook voor zich dat de einduitslag dezelfde was…
Individueel was mijn overwinning op dag 1 en mijn tweede plek op dag 2 net voldoende voor de eindzege. Ik voelde wel de hete adem van Pim Troost in mijn nek. Hij eindigde met 4 punten. Pim was derde op dag 1 en won dag 2. Erik Knuyt deed met een tweede plek op dag 1 en een vijfde op dag 2 evengoed als Werner van den Bogaert. Beiden hadden 7 punten over de twee dagen, maar Erik ging met brons lopen omwille van een betere daguitslag. Werner viel dus nipt naast het podium en Frank van Schilt moest vrede nemen met de 5de plaats, wat eigenlijk een beetje teleurstellend is, wetende dat je 2 dagen een bootwinst wist te behalen.
Via deze weg wens ik tevens mijn dank te uitten aan de grote delegatie van EZV die ons op dag 2 stond op te wachten. Niets zo leuk dan een delegatie supporters die mee een feestje willen komen bouwen…
Na de weeg en de verdeling van de viszakken aan de voorbijrijdende toeristen, werd er een pintje gedronken in’t hotel. Tegen 20u werden we verwacht op het sluitingsbanket met aansluitend de ceremonie. Het banket was van een hoogstaand niveau. Echt lekker !
Het hoeft geen betoog jullie te vertellen dat we aansluitend nog naar een nabijgelegen cafeetje zijn getrokken, alwaar we tot in de vroeg uurtjes hebben gedanst op de tonen van Yeti Palletti…
***
Zondagmorgen, tijdig uit bed, ontbijten en stilaan afscheid nemen van onze buitenlandse collega’s die tijdig wilden vertrekken. Zij hadden nog een lange rit voor de boeg…
Na het vertrek van onze genodigden ben ik dan ook maar naar huis gereden… Moe maar voldaan, met de radio op 10 en een grote beker op de stoel naast mij. Een grote smile op mijn gezicht geeft weer hoe gelukkig een mens kan zijn…
Ronny